اکبر صحرایی متولد شیراز به سال 1339 نویسنده‌ای است که نوشتن را در جنگ و با جنگ آغاز کرد. او فارغ‌التحصیل رشته مدیریت دولتی و از سال 65 مشغول به داستان‌نویسی جنگ است. این نویسنده مجموعه داستان های زیر را خلق کرده است: "کانال مهتاب"، "هزار و نه"، "خمپاره خواب آلود"، مجموعه داستان "ورود ممنوع"، "پرونده 312"، "آنا هنوز هم می‌خندد"، "شمشاد و آرزوی چهارم"، "سامورائى جزیره مجنون"، رمان "کاش کمی بزرگتر بودم "و"خیابان پیر و 19 داستان کوتاه". رمان "پرونده 312" این نویسنده، توسط شورای اقتباس رمان مرکز سیما فیلم تصویب و حق اقتباس آن خریداری شده است.
صحرایی در پنجمین جشن فرهنگ فارس، با مجموعه داستان "خمپاره‌های خواب‌آلود"، جایزه اول داستان را کسب کرد. او، با تک داستانهایش هم، موفق به کسب جوایز گوناگونی شده است. کتاب "خیابان پیر و 19 داستان کوتاه"، شامل 20 داستان کوتاه با موضوع زندگی بازماندگان جنگ است. بسیاری از این داستان‌ها براساس واقعیت نوشته شده و به توصیف حالات روحی خانواده‌های شهدا پرداخته است.
برای بررسی حال و روز ادبیات داستانی انقلاب به سراغ این نویسنده مجرب رفتیم. وی با اشاره به تجربه اش در حوزه دفاع مقدس و ادبیات انقلاب گفت: فکر می کنم حوزه دفاع مقدس شاه کلید ادبیات انقلاب است.
این نویسنده دفاع مقدس یا بیان اینکه تنها قسمتی که توانسته در حوزه هنر انقلابی به خوبی جای خود را پیدا کند، ادبیات است خاطرنشان کرد: کلیت داستان در حوزه هنر توانسته است با انقلاب همگام شود و مقوله ای به نام ادبیات انقلاب را بوجود بیاورد و اگر به کتاب های انقلاب توجه کنیم هم از لحاظ کمیت تعداد قابل توجه ای داریم و هم از لحاظ کیفیت نیز تا حدی توانسته با انقلاب همراه شود.
صحرایی با با بیان این نکته که قطعا یکی از تحولات انقلاب اسلامی در حوزه ادبی بوده است، تصریح کرد: همانطور که انقلاب توانست سربازانی را شناسایی کند، نویسندگانی نیز در همین مسیر رشد پیدا کرده اند و قطعا یکی از تحولات انقلاب اسلامی ما در حوزه ادبی بوده است که بعد از سه دهه توانسته ساختار خوبی را در کنار سایر حوزه های ادبیات خصوصا ادبیات روشنفکری پدید آورده و مطرح کند و نویسندگانی را داشته باشیم که قابل قیاس با نویسندگان طیف روشنفکر باشند.
وی بر همین اساس ادامه داد: ادبیات انقلاب به مانند نهالی است که در این سه دهه رشد کرده و بارور شده و این دستاورد امروز قابل کتمان نیست.
این نویسنده دفاع مقدس با بیان اینکه البته در حوزه ادبیات انقلاب نیز دچار ضعف هایی بوده ایم، اذعان داشت: عمده ترین ضعف نداشتن نقشه راه برای این حوزه است و حضرت آقا بارها اشاراتی کرده اند که ما در این راه برنامه ریزی نداشته ایم.
صحرایی در ادامه افزود: برای حوزه ادبیات ما به یک نقشه راه (به دو صورت دو کوتاه مدت و بلند مدت) نیاز داشتیم که برنامه سالانه و طولانی مشخصی داشته باشیم.
وی در پایان خاطرنشان کرد که تبعات این ضعف این مشکل را بوجود آورده که کارهای هم عرض زیاد شده و متولیان در این حوزه زیاد شده اند. ارشاد و بنیاد و حقظ اثار و حوزه هنری هر کدام در مسیری حرکت کرده و راه خود را رفته اند و هماهنگ نبوده اند که در نتیجه اقدامات شان با توجه به هزینه های مادی و معنوی بالا، نمود زیادی نداشته است.
